Carice, Willem, Anthony and the Johnsons

Vandaag is de première op Youtube van de nieuwste clip van de uit New York afkomstige band Anthony and the Johnsons. Onze eigen Carice van Houten speelt erin samen met top Hollywoodacteur Willem Dafoe. Eens kijken wat het resultaat hiervan is. *Warning: spoiler alert!*

SpeelGitaarVandaag

Ik vind Anthony and the Johnsons maar een rare band. Ik ken de muziek via één van mijn ex-vriendinnen lang geleden, toen ze met hun eerste album ‘I Am a Bird Now’ kwamen. De muziek is rustig met veel strijkers erin en dan die markante stem van frontman Anthony Hegarty. Je moet er van houden, maar het is wel een stem uit duizenden. Het mainstream publiek kan de band kennen van hun cover van Beyoncé’s ‘Crazy in Love’. Niet alleen de stem van Hegarty is trouwens opvallend, ook zijn uiterlijk: androgyn. Op het eerste gezicht weet je niet of je naar een man of vrouw zit te kijken. Ook niet raar dat Anthony and the Johnsons een nummer hebben opgenomen met Boy George van The Culture Club wat dat betreft.

Carice van Houten is natuurlijk de op dit moment bekendste Nederlandse actrice in zowel binnen- en buitenland. Zo speelt ze op dit moment in de populaire HBO-serie ‘Game of Thrones’ en schitterde ze in films als Zwartboek, Alles is Liefde, Komt een Vrouw bij de Dokter, De Gelukkige Huisvrouw en internationaal in bijvoorbeeld Valkyrie. Ook muzikaal gezien kan ze goed meekomen: ze nam de single ‘No Surrender’ op met rockband Kane en haalde daarmee een nummer 1 positie in de hitlijsten. Ook stond ze op het podium met haar jeugdheld Huub van der Lubbe van De Dijk en zong ze mee met ‘Mag Het Licht Uit’. In 2010 organiseerde en presenteerde ze mede ‘De Nacht van Carice’, een muzikale avond in Utrecht waar o.a. Rufus Wainwright en New Cool Collective optraden. In het programma ‘De Wereld Draait Door’ nam ze ook een tijd een door haar ‘ontdekte’ muzikant mee, bijvoorbeeld Brian ehh Ryan Adams. Dit najaar verschijnt haar eerste cd.

Deze twee werelden ontmoeten elkaar dus in de clip ‘Cut The World’. We zien Willem Dafoe, hij kijkt uit het raam van een kantoorgebouw. Hij denkt na. Carice van Houten komt het kantoor binnen. “Goodmorning” klinkt het van beide kanten. Ook wordt er geïnformeerd of alles goed gaat. “Good” klinkt het van beide kanten. Carice legt een rapport of iets dergelijks neer dat getekend moet worden door Willem. Zij verlaat de kamer, hij denkt verder na. Weemoedig. Onder het genot van een kopje espresso bekijkt hij het document. Carice kijkt vanuit een andere kamer naar buiten, haar ogen staan droevig. Dan pakt ze een mes. Vastberaden loopt ze naar het kantoor. Met een snelle beweging snijdt ze de keel van Dafoe open die enkele tellen daarna overlijdt. Didn’t see that one coming! Een traan valt vanuit haar oog in de zijne. Als ze de gang op loopt, komen er uit andere kamers andere vrouwen met messen, met allemaal een lege blik in op hun gezicht. Ze kijken elkaar aan, maar zeggen niets.

for so long i’ve obeyed that feminine decree
i’ve always contained your desire to hurt me

but when will i turn and cut the world?

my eyes are coral, absorbing your dreams
my heart is a record of dangerous scenes
my skin is a surface to push to extremes

but when will i turn and cut the world?

Waar dit nummer over gaat? Vrouwen die terug slaan, terwijl ze onderdrukt worden door mannen op de werkvloer? Hoe dan ook, door het rustige nummer krijgen de scènes een rare rust over zich, iets wat natuurlijk haaks staat op de gebeurtenis in de clip. Wat ik al zei: rare band. Maar wel intrigerend raar.