Afscheid Rolling Stones: Hoe lang rock and rollen deze stenen nog door?

Voor lange tijd leek het erop dat The Rolling Stones in het harnas zouden sterven. Nee, ze zouden niet mee gaan doen aan een riddertoernooi of zo, nee de laatste weken worden de geruchten steeds hardnekkiger dat de heren er volgend jaar mee zullen stoppen. Voor altijd.

Thom’s filantropische gitaarverhalen

Levende legenden Mick Jagger (68), Keith Richards (68), Charlie Watts (71) en Ron Wood (65) zijn van plan in 2013 weer te gaan toeren, wie weet voor de laatste keer. Wie weet doet Bill Wyman ook nog mee. Zelfs een nieuw album zou tot de mogelijkheden horen. Een mooi afscheid zou het zijn, 50 jaar nadat ze begonnen in 1963. Alhoewel door velen wordt beweerd dat de band al in 1962 was opgericht, ontkent Keith Richards himself dat en worden de meeste jubileumfestiviteiten genegeerd. 50 jaar met elkaar op een podium, de meeste huwelijken houden niet zo lang stand. Dat geldt natuurlijk alleen voor de harde kern Jagger en Richards, de rest is er naderhand bijgekomen.

Om nu te spreken van een gelukkig huwelijk valt overigens te betwisten. In 2010 bracht de gitarist van The Stones een biografie uit, genaamd ‘Life’, waarin hij geen doekjes windt om zijn relatie met Mick. In het AD stonden destijds een aantal smeuïge voorbeelden: “Sinds de jaren tachtig is Mick onuitstaanbaar. Vroeger hield ik van hem, maar het is twintig jaar geleden dat ik nog in zijn kleedkamer ben geweest”. Jagger’s solo-album ‘Goddess In The Doorway’, noemde Keith ‘Dogshit on the Doorstep’. “Het is als ‘Mein Kampf’. Iedereen heeft het gekocht, maar niemand heeft het gelezen”. Ook zijn zijn koosnaampjes voor Jagger zijn ietwat denigrerend: ‘Hare Majesteit’, ‘Brenda’, ‘Miss Jagger’ en ‘His Ladyship’. Ook toen hij geridderd werd door de koningin voor zijn diensten in de muziek was Richards niet echt onder de indruk; de gitarist beschouwde het als een ‘triviale eer’. Het pijnlijkste was misschien wel dat hij zijn voormalige bandmaat betichtte van het hebben van een kleine penis, waarna vol trots de escapade met Jagger’s toenmalige vriendin Marianne Faithfull en haar ‘heerlijke boezem’ werd aangehaald. Overigens was het schijnbaar normaal dat verschillende vrouwen rouleerden binnen de band.

Waarom er zoveel wrok vanuit Richards is tegen Jagger? In Mail Online valt te lezen dat hij steeds verbitterd was als Jagger als laatste het podium betrad. Of als hij weer eens een paar dagen te laat kwam opdagen voor een repetitie. Of als er een documentaire teveel over hem ging. In de jaren ’70 zag hij hem als een sellout, iemand die zijn integriteit en principes opzij zet in ruil voor geld, roem en succes. Ook Jagger’s solo-ambities werden niet in dank afgenomen in de tachtiger jaren.

Desalniettemin begint het toch weer te kriebelen. Er wordt zelfs gefluisterd dat ze samen, ja samen, aan nieuwe nummers willen gaan schrijven. Benieuwd naar hoe dat er aan toe zal gaan? Ik ook. Een toekomstige documentaire over deze legendarische band zal een kijkje geven tijdens dat proces. Om de vriendschap alvast wat te lijmen, heeft Richards zijn excuses aangeboden in Rolling Stone Magazine (overigens een geheel opzichzelfstaand blad) voor zijn harde uitspraken in zijn autobiografie. “In de jaren tachtig communiceerden wij niet erg goed”, vertelde hij. Mick antwoordde – professioneel als hij is – “Uit het boek werd duidelijk dat Keith zich buitengesloten voelde en dat is jammer (…) Het is nu tijd om vooruit te kijken”. Ook zouden de twee goede gesprekken hebben gevoerd de afgelopen tijd.

Voorspellen of volgend jaar écht het laatste optreden zou plaatsvinden is zoiets als voorspellen wanneer koningin Beatrix afstand doet van de troon. Laten we hopen dat, als die laatste tour er komt, ze weer als vrienden op het podium zullen staan. Want wie weet, zullen ze elkaar nog gaan missen na die tijd.