Wachttijd-ellende

Zowel lange wachttijden als slechte wachtmuziek staan hoog in de top tien van de grootste ergernissen onder de Nederlandse bevolking wat betreft telefoneren met bedrijven. Lange wachttijden mét slechte wachtmuziek zijn dus al helemaal een ellende…

Ik kan het beamen (be-amen dus, niet met een laserstraal iemand teleporteren, nee dat kan ik niet helaas). Tijdens mijn periode als kantoormedewerker, deed ik de hele dag inbound telefoonwerk. Omdat ik niet meteen alles wist, was ik vaak genoodzaakt om klanten in de wacht te zetten om het één en ander na te vragen bij een collega. Wanneer ik dan weer terug aan de telefoon was, klaagden ze vaak over de slechte (kwaliteit van) wachtmuziek. Om me beter te kunnen verplaatsen in de klant, ben ik zelf ook een aantal keer in de wacht gaan staan en ze hadden gelijk.

De muziek was (en waarschijnlijk nog steeds) inderdaad van abominabel niveau. Daarbij kwam dat het ook nog klonk alsof het geluid van een afstand kwam zonder enige vorm van bas, zoals bij terroriserende tieners met een iPhone zonder oordopjes achter in de bus. De artiesten en titels van de wachtmuziek moet ik u helaas schuldig blijven, maar ik kan u verzekeren dat ze waarschijnlijk de Mega Top 50 nooit gehaald hebben. Er waren ongeveer drie à vier nummers die rouleerden, in de categorieën trance, hiphop en R’n’B. Toch niet echt de muzieksmaak van de klant lijkt me, die over het algemeen werkzaam was als accountant of advocaat van (met alle respect) boven de veertig. Je kunt je zo voorstellen dat bellers die al redelijk pissed-off waren, na een paar minuutjes in de wachtstand al helemaal niet meer voor rede vatbaar waren. Nog erger werd het als men nog geen van de telefonistes aan de lijn had gekregen. Dan werd namelijk het al vreselijke muziekje om de minuut onderbroken door een boodschap als “al onze medewerkers zijn nog in gesprek, even geduld alstublieft”. Zucht. Zit je tegen wil en dank dan toch eindelijk net een beetje in het nummer, word je keihard uit je flow gehaald door zo’n monotone oude vrouwenstem…

Afgezien van de eventuele royalties moet het toch wel heel treurig gesteld zijn met je muzikale carrière als je muziek enkel nog gedraaid wordt tijdens het wachten, als niemand om je muziek heen kan. Aan de telefoon dus, maar ook als je bijvoorbeeld in de lift staat. Als alles goed gaat heeft je ‘publiek’ slechts een fragment van je muziek kunnen horen. Hebben de wachtenden heel je nummer gehoord, dan is er waarschijnlijk iets mis gegaan. Vast zitten in de lift bijvoorbeeld. Nu zijn woede en angst nu niet de beste gemoedstoestanden om naar slechte muziek te luisteren, tenzij het trash metal is ofzo, maar dat wordt in die situaties nauwelijks gedraaid…

Omdat mijn budget nog steeds van studentikoos niveau is en ik toch minstens één keer per jaar op vakantie wil naar het buitenland, kom je dan al snel uit bij vliegtuigmaatschappij Ryanair. Iedereen die zo’n vlucht heeft overleefd weet dat bij binnenkomst er opgewekte klassieke muziek wordt gedraaid om de passagiers gerust te stellen. Als de kist dan weer op tijd een touch-down heeft gemaakt klinkt er een grappig trompetgeschal: iedereen haalt weer opgelucht adem en kan weer lachen. Even ter illustratie wat muziek kan doen met een mens.

Natuurlijk zijn er gelukkig bedrijven die rustgevende muziek draaien en zelfs de keuze aanbieden of men überhaupt muzikaal wil wachten of in stilte wil lijden. Of welke muziek men wil horen. Maar is een keuzemenu binnen een keuzemenu handig? Omslachtige menu’s staan immers ook in de top tien.

Ik zou mijn ex-werkgever en al die andere bedrijven willen aanbevelen vooral rustgevender muziek te gaan draaien. In samenwerking met de sexy zwoele telefoonstemmen van lieftallige telefonistes zal menig oververhitte directeur een stuk sneller afkoelen.

Daarnaast nog een andere oproep : Veel mensen horen rustige muziek als klassiek en jazz alleen dus nog in liften en aan de telefoon. Eeuwig zonde! Prima voor de gemoedstoestand; paniek en boosheid kunnen worden verzacht, daar zouden meer bedrijven een voorbeeld aan kunnen nemen. Alles goed en wel, maar doe mij een lol en zet ook eens zo’n plaat op als je gewoon lekker thuis bent of in de auto, scheelt weer een paar gesneuvelde borden of een bumperkleefboete.