Waar komen jullie toch vandaan?

Online gitaarlessen en Gitaarles in Breda. Speel Nu elektrische of akoestische gitaar!,

Waar komen jullie toch vandaan?

9 juni 2011 Thom's Filantropische Gitaarverhalen 0

  Aangezien de gitaar ons zoveel vreugde kan geven, leek het mij een goed idee om eens stil te staan bij de geschiedenis van dit instrument. Heb je er wel eens bij stil gestaan hoeveel mensen er hebben geploeterd, hoeveel    dieren er hebben geleden en hoeveel bomen zich hebben opgeofferd om jou vandaag de dag plezier te bezorgen?

Al sinds de prehistorie is men aan het fröbelen geweest met snaarinstrumenten. In het rijk van Alexander de Grote bijvoorbeeld werd er door verschillende culturen geknutseld aan wat later in Spanje een laud zou worden, in Nederland de luit. De luit werd bespeeld door troubadours en minstrelen in de tijd dat de aarde nog plat was. Het instrument werd gekenmerkt door een vorm als een gehalveerd hardgekookt ei met een brede hals. Veel mensen denken dat de snaren gemaakt waren van kattendarmen, maar ik zal je gerust stellen: het zijn schapendarmen! (feeling better?). Het verwarrende Engelse woord catgut betekent namelijk schapendarm – maar ook varkensdarmen werden gebruikt – dus die schichtige blik van je kat als je gitaar speelt heeft waarschijnlijk ergens anders mee te maken (kattengejank!). En ga nu niet elke keer dat je speelt denken aan een schaap met een stoma, dat doe je toch ook niet als je een kroket eet? (Oh, nu wel? hmm… eet smakelijk!)

Enfin, de luit zou uiteindelijk evolueren tot de Spaanse gitaar, de gitaar waar de meesten van ons mee beginnen. Deze zijn vaak rond het klankgat versierd met een rozet en hebben een sterk bovenblad, dat van het grootste belang is voor de klank. Dit bovenblad wordt onder anderen vaak gemaakt van de Spaanse pijnboom (what’s in a name?), ook wel el árbol ¡Ay Ay Ay! genoemd vanwege het regelmatig hanteren van de hakbijl jegens deze arme boom, waarvan velen dus in plakjes in de muziekwinkel hangen. If only trees could talk…
Ten slotte zie je bij de Guitarra Española dat nylonsnaren gecombineerd zijn met metaalomsponnen zijdevezel bassnaren en staat er aan de binnenkant altijd een onuitspreekbare gorgelnaam; klaarblijkelijk het dorp van oorsprong.

De Spaanse gitaar staat op zijn beurt weer model voor de rest van de gitaren die we vandaag de dag kennen: de staalsnarige westerngitaar, de zigeunerjazzgitaar met het grote-mond-klankgat, de basgitaar en de elektrische gitaar om er maar een paar te noemen.

Daarom: wees eens extra aardig voor je gitaarhandelaar de volgende keer dat je nieuwe snaren haalt, aai schapen (of eet minder kebab) en hug a tree, want zij zijn van oudsher de sponsoren (haha SPONS OREN, zie je het al voor je?!) van jouw carrière!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Call Now Button