Songfestival-analyse

Toegegeven: ik heb me wel vermaakt rondom het Songfestival van dit jaar. Grappig hoe zo’n onbenullig festival zoveel teweeg kan brengen. Grappig ook hoeveel heerlijke woordgrappen er weer bij zijn gekomen; mensen die mij een beetje kennen weten namelijk dat ik leef op woordgrappen. Eerlijk is eerlijk, de ophef over de beruchte tooi en over het stadion waarvoor een woonwijk moest wijken, het was weer eens wat anders, dan de overvloed van financiële malheur. Een wijkende woonwijk trouwens, je zou bijna zeggen dat dat zijn taak is…

Ik vind Joan een enge vrouw. Enge stem. En alhoewel ik normaal geen problemen heb met Bambi-ogen, waren die in deze combinatie ook eng. Misschien zat Jeff Dunham erachter. Of toch weer een stunt van Wendy van Dijk na 3 uur in de visagie. Dát zou trouwens wel een stunt zijn geweest: aan het eind van het optreden dat masker eraf! Maar helaas, het optreden eindigde met een kritische Jan Smit als voice-over. Hij had ook kunnen zeggen: “Niet slecht!” of “Goede performance van de wij-doen-net-of-we-meespelen figuranten” of iets Volendams-cryptisch als: “Ze zong als een paling in een emmer snot”… maar nee.

Buranovskiye Babushki is trouwens wel door! De 6 Russische oma’s die ongeveer even vals zongen als onze inzending, maar zij konden het maken, want ze zijn nou eenmaal Russische oma’s. Ik vind Russische oma’s schattig en aandoenlijk. Het is voor hen een strijd op leven en dood, vandaar dat er twee reserve-oma’s klaar staan, voor als er eentje sterft in het harnas. Heel hun leven (zo stel ik mij voor) hebben zij in een woeste omgeving alles gedaan om man en kinderen te behagen. Altijd hunzelf op de achtergrond geplaatst, nooit geklaagd, sober geleefd. Kinderen trokken naar de grote stad, man overleed door zware lichamelijke arbeid plus overmatige wodka consumptie en nu hebben zij de kans om te stralen. En die kans zullen ze met beide beide rimpel-artrose armpjes aangrijpen! Tenzij… het een stunt is van Berezovskiy Bastards, een groep bejaarden die er alles aan doet om nietsvermoedende burgers in de zeik te nemen.

Wie er nog meer naar Bakoe gaan? Eens even kijken: Barbie en Ken uit Ijsland, een tzatziki-stoeipoes met een nummer over een middel dat wordt gebruikt met het doel de geslachtsdrift te stimuleren, een Albanese rastafari, een Roemeense schone onder vuvuzela-begeleiding, een Cypriotische femme fatale met twee grote pluspunten (ze kunnen daar natuurlijk Turks én Grieks), een Deens meisje met een soort communistische pet op én een gitaar, Hongaarse discomannen met baarden, een zwoel in de camera kijkende Moldaviër met bretels en een rappende Ierse tweeling met het haar van Paul Phoenix (voor de mensen met een leven: dat is een character uit de videogame Tekken, waarbij ik vroeger de term button bashen naar een hoger niveau tilde).

Waar ik mijn geld op zou inzetten zaterdagavond? Een frietje oorlog met uitjes en een viandel. En een blikje cola. Griekenland, Roemenië en Cyrpus met het geluid uit. Wie er gaat winnen? Hongaarse discomannen met baarden, need I say more?